toneelkring
Sint-Rembert
den t'ater - december 2013
”Pas op: poëzie”
Meer dan 1.200 mensen zakten in november af naar cc de Brouckere om zich te laten meeslepen door ’De dag dat het Kampioenschap van België verreden werd’. Een van de meest memorabele personages bleek Mong: de luidruchtige oer-socialist die nooit een blad voor de mond neemt. Bij wijze van herdenking vroeg Den T’ater een bijdrage van Ziggy Vuylsteke, die een onvergetelijke rooie rakker neerzette. ”Een half A4’tje, of iets meer.”, suggereerden we. Heer Ziggy antwoordde en de dichterlijke vrijheid liep er in dikke druppels van.
Besten T'ater,
Om je van antwoord te dienen op je vraag, wil ik best, maar dan ook traag, je het volgende gaan vertellen: je kan me de rug op met je papieren vellen!
Ik kan het leven van een artiest toch niet beperken, tot een half A4'tje (kan je zelf toch ook wel merken). Je dwingt me tot het maken van bochten: er was een tijd dat artiesten beter mochten.
Ik kon kronkelen in mijn ziel, dit droeg bij tot het volmaken van mijn stiel,
Zo fantaseer ik soms over dames die ik nu al ben vergeten. eentje doemt soms nog eens op: zo een met lange benen. dat mag mijn vrouw dan weer niet weten, want zij heeft lange tenen.
Maar met wat method acting hier en daar kwamen personages spontaan klaar, om na een oeverloze woordenbrij te beseffen dat de muze, ja ook zij, het soms ook wel eens had gehad. En als Erato mij had verlaten, was ik bang voor het oneindig zwarte gat. Ik raakte in alle staten.
Maar met een nieuw vriendinnetje, is alles weer ok. Het is een negerinnetje, dat zwarte gat valt best wel mee.
Om je maar te vertellen dat jij en je papieren vellen, me gestolen kunnen zijn. Je kan gerust nu al stellen, Je opdracht sluipt in mij als venijn, dat zin heeft om slachtoffers te maken,en daarom zal ik niet verzaken en je schemaatje helemaal kraken, door mijn verzen langs om langer te maken.
Ook al moet ik stoppen met je te bekritiseren (want dat is niet goed voor een relatie) Zeg ik je dat je jezelf best mag generen… Ik draai mijn hand niet om voor een contaminatie.
Daarom T'ater, uit de grond van mijn grote hart, "blaas mijn zak op, kust ze en ga meidoorn snoeien" (het is er het weer voor) daarbij komt nog dat je mag weten voor mijn part dat in mijn geest bevreemdende zaken broeien waar ik de lezers alleen maar mee stoor.
En als je 'oooooooooo grooooooooote onverlaat' de neiging nog eens op voelt komen, weet dan: als je de ziel van een schrijver verstaat je de 'stream of consciousness' niet af mag romen.
Toch wil ik stellen, zelfs meerbepaald, dat ik je deadline hondstrouw heb gehaald!
Maar kust ze, kust ze, kust ze, kust ze lik mijn behaarde schouderbladen als ik met applaus word overladen of nee:
kus me, kus me, kus me
kus me,
kus me
kus me
kus me kus me
kus me kus me
kus me kus me
kus me……
Ziggy Vuylsteke
(nu en dan geïnspireerd door Denis Nowé)